Zasady delegowania pracowników za granicę i przyjmowania ich w Polsce

Ważna zmiana dla firm, które wysyłają pracowników za granicę. Od 18 czerwca br. zaczynają obowiązywać nowe przepisy dotyczące pracowników delegowanych, czyli osób wykonujących pracę w innym kraju Unii Europejskiej niż kraj ich zatrudnienia. Właściwe organy będą mogły zbadać czy przedsiębiorstwo prowadzi znaczącą działalność w państwie siedziby oraz czy delegowanie pracownika ma charakter tymczasowy. Nowe przepisy dotyczą wszystkich branż. Pracodawcy będą zmuszeni do przechowywania dokumentacji dotyczącej delegowania oraz ustanowienia osoby przeznaczonej do kontaktu z właściwymi organami państwa przyjmującego. Dodatkowo są zobowiązani do składania oświadczenia umożliwiającego przeprowadzenie kontroli.

– Według nowych przepisów pracodawcy będą zmuszeni do obowiązkowego przechowywania dokumentacji dotyczącej delegowania oraz ustanowienia osoby przeznaczonej do kontaktu z właściwymi organami państwa przyjmującego, a także składania oświadczenia właściwemu organowi umożliwiającego przeprowadzenie kontroli sytuacji faktycznej – mówi dr Karol Raźniewski, Dyrektor w Zespole People Advisory Services w Dziale Doradztwa Podatkowego EY.

Delegowanie w praktyce oznacza wysyłanie pracowników o kluczowych kompetencjach lub wymaganym potencjale rozwojowym do wykonywania określonych zadań w pewnym okresie czasu poza granicami kraju, w którym pracownik świadczy pracę w danym momencie. Pracowników delegują m.in. firmy farmaceutyczne, finansowe, budowlane czy doradcze.

Wprowadzenie ustawy o delegowaniu pracowników w ramach świadczenia usług jest efektem implementacji Dyrektywy Parlamentu Europejskiego i Rady 2014/67/UE w sprawie egzekwowania dyrektywy 96/71/WE dotyczącej delegowania pracowników w ramach świadczenia usług.

Decyzja o wprowadzeniu tej dyrektywy ma na celu uszczegółowienie zasad delegowania pracowników oraz ustanowienie jednolitych elementów, które ułatwiają na unijnym szczeblu wspólną interpretację, zapobiegającą nadużywaniu i obchodzeniu obowiązujących przepisów. – Dotychczas obowiązująca dyrektywa (nr 96/71/WE) została uchwalona w 1996 r. i zawierała dość ogólne zapisy, stwarzając pole do niedomówień. Nowe prawo ma zapewnić większą ochronę praw pracowników. Umożliwi także państwom członkowskim weryfikację firm delegujących, ale w taki sposób, że nie będzie ona zagrażała swobodzie świadczenia usług w Unii Europejskiej – mówi Marek Jarocki.

Najważniejsza dla pracodawców zmiana oznacza wprowadzenie mechanizmów, które umożliwią właściwym organom badanie czy przedsiębiorstwo, które deleguje pracownika, rzeczywiście prowadzi znaczącą działalność w państwie siedziby oraz czy delegowanie pracownika ma charakter tymczasowy.

Określając prowadzenie „znaczącej” działalności, będą brane pod uwagę m.in. takie elementy jak lokalizacja pomieszczeń biurowych, państwo, gdzie opłacane są podatki i składki ubezpieczeniowe, miejsce zatrudnienia personelu administracyjnego, liczba wykonanych umów lub wielkość obrotu uzyskanego w państwie członkowskim, z uwzględnieniem szczególnej sytuacji nowo powstałych firm i sektora małych i średnich przedsiębiorstw.

W przypadku, kiedy dany stosunek pracy nie zostanie zakwalifikowany jako delegowanie, pracodawca może zostać zobowiązany do pełnego stosowania regulacji ochronnych w odniesieniu do pracownika, takich, które obowiązują w państwie przyjmującym – co znacząco może ograniczyć korzyści płynące z delegowania. W zależności od obowiązującego w danym kraju prawa, taki pracodawca będzie mógł zostać pociągnięty do odpowiedzialności, w tym również kar pieniężnych. W przypadku Polski, uprawnienia do egzekwowania przepisów ustawy będzie miała Państwowa Inspekcja Pracy. W polskim projekcie ustawy o oddelegowaniu pracowników, w ramach świadczenia usług, ustalono karę grzywny za naruszenie przepisów o delegowaniu pracowników na oraz z terytorium Polski, która wynosi od 1 tys. do 30 tys. złotych.

Leave a Reply

QR Code Business Card statystyki odwiedzin stron internetowych